De gordijnen van mijn slaapkamer doe ik dicht
Ik zou de zonsopkomst niet meer willen zien
Maar de biologische klok maakt me dagelijks wakker
Om me te herinneren dat ik een Syrische vluchteling ben.
Ik heb de Nederlandse nationaliteit
Maar die voel ik niet.
Soms probeer ik het leven zoals Nederlanders te beleven
Om me heen het mooie, gave en leuke te zien
Maar mijn ogen protesteren en tranen stromen over mijn wangen
‘s Ochtends ben ik een depressief mens
‘s Middags word ik een vrolijk mens
‘s Avonds komt de achterdocht
De gedachte dat iedereen om me heen mij wil uitbuiten, bedriegen en schade berokkenen.
Ik doe mijn ogen dicht om de nachtdromen te volgen
Net zoals andere mensen die nog dromen hebben
Maar als ik de anderen over mijn levensdroom vertel
Lachen ze en kijken me aan alsof ik gek ben.
Dat doet pijn omdat al mijn dromen
Mijn nihilistische gedachten reflecteren.
Soms denk ik dat ik een vulkaan moet zoeken
Om erin te springen om mijn onsterflijke pijn te beëindigen
Vroeger hield ik van de zonsopkomst
Toen had ik nog dromen waar te maken.
Toen had ik kinderen om op te voeden
Nu worden zij volwassen en Nederlander
Zij hebben hun moeder niet meer nodig om zich met hun zaken te bemoeien.
Nu heb ik geen energie meer om realistische dromen te dromen
Al mijn dromen zijn over dit absurde leven
Mijn leven dat geen duidelijke betekenis heeft.
Ik mis de zonneschijn van mijn land die vrolijk en warm was
Ik mis mijn realistische dromen.
Ik verlang Syrië weer te zien
Ik wil mijn land bezoeken zoals andere vluchtelingen
Maar mijn naam staat op alle controlepunten
Als ik op de grens sta word ik meteen gearresteerd.
Om mijn vrijheid van die verdorven regime-dienaren te kunnen kopen moet ik rijk zijn.
Ik wou dat ik geen geheugen had
Ik zou alle herinneren uit mijn hoofd willen wassen
Dan woon ik met andere gedachten en met een nieuw bestaan.
Als ik zeg dat ik mijn moeder mis, denken mensen dat ik overdrijf
Ik mis mijn moeders schoot, ik wil haar ruiken, in vlees en bloed zien en niet via videobeeld.
Hoe kan ik de inlichtingendienst overtuigen
Dat ik niets zal horen niets zal zeggen en niets zal begrijpen.
De zon komt weer op, steekt mijn kamer in en kondigt het begin aan
Van een nieuwe dag zonder afspraken, dromen en herinneringen.
