In deze serie vertelt Saeed Al-Gariri over zijn ervaringen als vluchteling in Nederland. Reflecties vol humor en poëzie, waarin hij de balans probeert terug te vinden in zijn nieuwe leven.
ابات تصفح الفبسبوك (Facebook)أكثر من عادة فهو أقرب إلى أن يكون حركة لا إرادية أقوم بها كل صباح ،فكما أغسل وجهي لأستيقظ و أحضر قهوتي لأبدأنهاري ،تضغط أصبعي على التطبيق الأزرق لأعرف كيف سيكون يومي ،ماذا ينتظرني من أخبار؟
In 1979 vond de islamitische revolutie in Iran plaats. Volgens Hamed A. Nadoshan verlangt een jonge generatie Iraniërs terug naar het tijdperk van voor de islamitische revolutie.
Volgens Omid Safari duimen veel Iraniërs dat Trump wordt herkozen. Ze hopen dat hij het einde van het huidige Iraanse regime zal versnellen.
Eén van de vreemdste geluiden in de Nederlandse taal is de letter G, die je in veel woorden terug kunt horen; van de vroege ochtend tot middernacht.
In Iran wordt homoseksualiteit sterk afgekeurd, het wordt bestempeld als een ziekte. Er staat zelfs de doodstraf op.
Ghazaal Yousefi schrijft over het leven in AZC Luttelgeest, waar zij wacht op de start van haar asielprocedure. Ze vindt troost in Perzische poëzie.
In het Midden-Oosten heerst een cultuur van geheimhouding. Een beetje zoals bij de maffia, vindt Mehmet Sezgin. Over misdaden uit het verleden wordt niet gesproken.
Ghazaal Yousefi kijkt terug op haar eerste jaar in Nederland. 'Onvermijdelijk moet ik nu mijn leven als vluchteling beginnen, een compleet ander leven dan wat ik voorheen had.'
Salwa Zaher schrijft over haar reis van Syrië naar Nederland. Met haar ervaringen wil zij Nederlanders laten zien welke dilemma’s ze tegenkomt als statushouder, vrouw, moeder van twee kinderen en Syrische journalist in Nederland.