De noodopvang Havenstraat sloot ongeveer een jaar geleden, maar met een aantal mannen heb ik nog veel contact. Ik vind het bijzonder om mee te maken dat ze steeds weer een andere fase van hun Nederlandse leven ingaan.
Jullie die in vrijheid leven. Wij wisten wat de mensenrechten zijn in jullie mooie land. Ik zal mijn verhaal niet vertellen, want jullie kennen het verhaal van de oorlog, die wij hebben beleefd en wat ons heeft beroofd van alles. Gewoon omdat we vrede en vrijheid wilden, zoals jullie die hebben.
Deze lente vullen de tulpen de Nederlandse velden. De meeste Nederlanders kennen het verhaal van de import van de tulpenbollen van hun land uit Turkije in 1593. Er werd gedacht dat de tulpen geluk en vreugde brachten.
I’m standing on the shore outside Zuwarah city in Libya. The salty smell of the sand mixed with seawater is strong. I hear the sloshing of the waves. It’s July 2014. I am on my way to Italy and I wait.
Bijna drie jaar geleden zag ik hem voor het eerst: Een kind van vijf in het kantoor van het IND in Den Bosch. Hij was aan het spelen. Toch leek hij niet op andere spelende kinderen, stotterend, zonder ouders.
Eritreeërs. In april zagen we er eindelijk een paar op het journaal, vanwege hun protest in Veldhoven tegen een bijeenkomst van de enige toegestane Eritrese politieke partij. Maar meestal hoor of lees je weinig over deze mensen, hoewel ze na de Syriërs de tweede grootste groep recente vluchtelingen in Nederland vormen.
Ik herinner me lang geleden, dat ik geen vluchteling was. Ik was, en vele mensen met mij, woonachtig in eenvoudige huizen, die kleine kamers bevatten en in die kamers hadden wij heel mooie dagen.
Wereldvluchtelingendag, jaarlijks gevierd op 20 juni, is ondanks alle berichten daarover niet erg bekend. De publiciteit komt uit landen die het Verdrag van Genève ondertekenden, het verdrag uit juli 1951 definieert de omstandigheden waaronder landen een vluchtelingenstatus moet verlenen aan hen die dat aanvragen.
Op zondagochtend 4 juni las ik een korte zin op Facebook, geschreven door een vriendin die in de VS woont: “Wat is er weer aan de hand in Londen, in godsnaam?” Ik dacht meteen: “O nee, weer een aanslag.”
Het beste voor de nieuwkomers is dat zij goede relaties hebben met de Nederlanders.