Wereldvluchtelingendag, jaarlijks gevierd op 20 juni, is ondanks alle berichten daarover niet erg bekend. De publiciteit komt uit landen die het Verdrag van Genève ondertekenden, het verdrag uit juli 1951 definieert de omstandigheden waaronder landen een vluchtelingenstatus moet verlenen aan hen die dat aanvragen.
In de portretreeks "Mensen uit het AZC" schrijft Hasan Alkhatib over vluchtelingen uit het AZC; Hoe was hun leven in het land van herkomst? Waarom zijn ze gevlucht? Wat laten ze achter? Hoe zien ze Nederland en welke dromen jagen ze na?
Net als mevrouw Schippers liet ook Tjeenk Willink ons inzien dat een coalitie van VVD, D66, CDA en GroenLinks, ook na herhaaldelijk overleg, klapt op het immigratievraagstuk. Voorman van GroenLinks Jesse Klaver uitte zijn bezorgdheid over de verdragen met Turkije en over de opvang van vluchtelingen in een ‘veilig derdeland’.
Filmmaker Sergej Kreso vluchtte in 1993 vanuit de Joegoslavische oorlog naar Nederland. Na een trilogie over de oorlog richtte hij zich op ander werk - zijn verhaal als vluchteling was uitverteld. Nu vraagt hij zich af: wat is belangrijker, de vluchteling of de mens daarachter?
Wat gebeurt er met vluchtelingen die zich willen vestigen in Nederland? Dat proces blijft voor buitenstaanders vaak nog onduidelijk. Hier een poging het wat beter te laten zien.
Veel vluchtelingen hebben tijd nodig om de Nederlandse taal te leren. Daar krijgen ze ongeveer drie jaar de tijd voor. Maar er zijn manieren om het proces te versnellen. Hieronder een aantal adviezen.
Stel je voor: je bent gedwongen om je huis te verlaten en hebt, soms met gevaar voor eigen leven, duizenden kilometers gereisd, niet wetende waar je terecht kunt. Uiteindelijk vind je een veilige verblijfplaats in Nederland. Maar na de aanvankelijke opluchting volgen al snel nieuwe zorgen: hoe moet ik de taal leren? Waar kan ik werk vinden? Welke instanties kunnen me helpen? Bij BOOST, een lokale ontmoetingsplek in Amsterdam Oost, krijgen vluchtelingen antwoord op hun vragen.
